تایم می نویسد: امکان تحریم های شدیدتر علیه ایران با توجه به پذیرش پیشنهادهای ایران از سوی چین و روسیه و برخی کشورهای غربی، بسیار کم است. بسیاری می گفتند ایران دنبال وقت کشی است اما حقیقت عمیق تر، این است که اگر ایران همکاری کند، لزوماً به روشی نخواهد بود که غرب می خواهد. درست است که براساس پیشنهاد جدید از ساخت سلاح هسته ای جلوگیری می شود اما پذیرش آن به معنای نادیده گرفتن خواسته غرب برای توقف غنی سازی اورانیوم در ایران خواهد بود. براساس قطعنامه های شورای امنیت، ایران باید غنی سازی را تعلیق می کرد اما سازمان ملل از این ایده حمایت نمی کند چون غنی سازی با پیروی از قوانین حفاظتی و پادمانی برای جلوگیری از تولید سلاح اتمی، حق همه امضاکنندگان ان پی تی است.
تایم اضافه کرد: وقتی ایران اصرار دارد در مورد حقوق هسته ای خود با کسی گفت وگو نخواهد کرد، نشان می دهد که قصد توقف غنی سازی را ندارد. آمریکا و متحدانش دنبال توقف غنی سازی بودند اما با پیشنهاد جدید ایران، اوباما با تنگنای جدیدی روبرو خواهد شد و آن پذیرش توانایی بالقوه ساخت سلاح هسته ای است.
تایم از قول جیم اشتاینبرگ معاون وزیر خارجه آمریکا نوشت: اوباما از طریق پیشنهاد برقراری ارتباط با ایران می خواست که در صورت مخالفت این کشور با خواسته بین المللی بتواند حمایت غرب برای اعمال تحریم های بیشتر را جلب کند. این در صورتی قابل اجرا بود که ایران کارشکنی کند اما اگر ایران پیشنهادهایی ارائه کرد که از نظر روسیه و چین و برخی کشورهای اروپایی منطقی باشد، جلب حمایت برای تحریم های بیشتر سخت تر خواهد شد. ایران با متوقف نکردن غنی سازی و در عین حال انجام اقدامات اعتمادساز، دنبال چنین بازی ای است. نه مسکو و نه چین باور نمی کنند که ایران در حال ساخت بمب هسته ای باشد. اکنون تنگنا در این است که موضع تحریمی آمریکا و متحدانش غیرضروری تلقی می شود.
تایم در پایان نوشت: ظاهراً ایرانی ها به تحریم هایی که تا به حال به اجرا درآمده بی توجه بوده اند و تا زمانی که برای اجرای اقدامات حفاظتی به منظور جلوگیری از ساخت سلاح های هسته ای همکاری می کنند احتمال جلب حمایت بین المللی برای اعمال تحریم های شدیدتر کم خواهد بود.
